Adwent, oczyma wiary, ma być czasem radosnego oczekiwania. Nie tylko na Święta Bożego Narodzenia, ale na doświadczenie spotkania z Jezusem w Chwale Nieba. My, ludzie wiary powinniśmy dostrzec, że cały świat w tej chwili przeżywa solidne rekolekcje.
Przyzwyczailiśmy się, że to my możemy kreować przyszłość świata i prawa nim rządzące. Okazuje się jednak, że jest inaczej. Niektórzy potrafią w tym doświadczeniu odnaleźć swój sens i swoją drogę, ale są tacy którzy się pogubili.
Dlatego Jezus mówi nam dzisiaj o czuwaniu. Człowiek, który czuwa, jest w gotowości. Jezus przestrzega nas, byśmy nie przespali tego co najważniejsze. Czuwanie rodzi gotowość i perspektywę. Otwiera na roztropność, wzbudza rozsądek, a te przymioty kierują ku mądrości. A mądrość jest kluczem do tego, by wybrać to co jest dla nas najważniejsze i najpiękniejsze.Słychać w mediach głosy ludzi rozczarowanych, że nie mogą pójść do restauracji, że nie mogą swobodnie poruszać się po galeriach…
Może właśnie tego było trzeba, byśmy zobaczyli co jest najważniejsze.
Chyba zbyt mocno rozmyliśmy się na dekoracji świąti dekoracji religii, a zatraciliśmy to co najistotniejsze – DUCHA.
Minęliśmy się gdzieś z tą prawdą zasadniczą, którą Bóg pragnie nam przypomnieć: „nie pokładajcie ufności w człowieku, bo człowiek was nie zbawi”.
Mamy teraz ten czas, tego trudnego doświadczenia. Prośmy Boga, byśmy z tej lekcji wyciągnęli wnioski. Chyba najgorszym zaniedbaniem i jednocześnie grzechem jest nieodrobione zadanie domowe, niewykorzystana szansa.
Być może Pan Bóg po raz kolejny, a może po raz ostatni chce nam przypomnieć co jest najważniejsze.
(fragm. kazania z dnia 29.11.2020 r. ks. Proboszcz Krzysztof Andrzejewski)
Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie (Ps 80)